Αναρτήσεις

στραμμένη προς τα έξω αταξια που παλευει να γινει ταξη από μέσα δεν ρωτήθηκε τίποτα ο ρυθμος ξεχαστηκε πως προσδοκω να αγαπησω χωρις ρυθμο, μου λες θα χρειαστει να γινουμε μαυρες τρυπες θα με ελκω προς τα μεσα μεχρι τη στιγμη της εκρηξης
  Ο ουρανός είναι η ψευδαίσθηση ότι όλα μενουν ανοιχτά   /πιθανα, ότι τίποτα δεν τελειώνει .
  Θ μένω όλο στο   Θέλω ή   στο Θα κι επειτα ο θανατος σιχαίνομαι αυτό το γράμμα .
αποψε θα αφησω τις κεραιες ελευθερες να εκφραστουν οπως θελουν . σε προειδοποιω / οι κεραιες μου ειναι τεραστιες πολυ ευαισθητες και αλλαζουν θερμοκρασια και χρωματα ανα δευτερολεπτο καποιες νυχτες εχω υπερ - ενταση γιατι η ταχυτητα μεσα μου ειναι μεγαλυτερη απο αυτην εξω μου / τοτε οι κεραιες μου ειναι τοσο φωτεινες που μπορει να τυφλωθεις αν τις κοιταξεις τετοιες νυχτες δεν θα καταφερεις να κοιμηθεις γιατι θα λαμπει ολο το σπιτι και το κρεβατι θα καιει . οταν ειμαι λυπημενη - οι κεραιες μου μαραινονται και πεφτουν στο πατωμα σκυβουν με ολο το βαρος τους και τοτε δεν μπορεις να με πλησιασεις . θα σκονταφτεις πανω στις πεσμενες κεραιες μου και θα απογοητευεσαι ξανα και ξανα γιατι δεν θα καταφερνεις να σκαρφαλωσεις και να ερθεις κοντα μου . κι αν ειμαι πολυ χαρουμενη οι κεραιες στροβιλιζονται και χορευουν σε τρελο ρυθμο που δεν μπορεις καν